Polonezköy; İstanbul’un Anadolu yakasında Beykoz sırtlarında kurulu şirin bir yer, eski bir Polonya köyü Padişah Abdülmecit’in izniyle 1800'lü yılların ortalarında köye yerleşen göçmenlerin torunları, hala köyde yaşıyorlar. Yaklaşık 500 Polonyalı'nın yaşadığı bu cennet parçası, sessizliğe yapılan bir "kaçamak". Her ne kadar köy dense de, Polonezköy aslında çağdaş bir yerleşim yeri. Burası, Türkiye'de pansiyonculuğun ilk yapıldığı yerlerden biri. Köy içinde kurulan tesislerin mimari yapısı ve hizmet kalitesi çağdaş bir tat bırakırken; köyün doğal yapısının korunması da başarılmış. Bahar ayları Polonezköy’ün canlanışına sahne oluyor. Oksijen içinde yapılan keyifli gezilerin yanı sıra, özel koşu ve bisiklet parkurlarından da faydalanılan Polonezköy, paintball, binicilik, tenis ve golf gibi sporları yapmak için de ideal bir yer. Köyde denize giremeseniz de bahçeleri, kır lokantaları, piknik bölgeleri, şirin pansiyon ve otelleri, doğa sporları, dinlenme ve at binme imkanıyla huzurlu bir tatil yapabiliyorsunuz. Ormanı, yemyeşil bitki örtüsü ve temiz havası ile Polonezköy, sadece hafta sonu değil; hafta içi de iyi bir dinlenme ve yemek molası tercihi olabilir.
Polonezköy tatlı kirazları, peyniri ve tereyağıyla meşhur. Restoranlarda Türk, Fransız, Polonya ve Rum mutfaklarının değişik çeşnileri tatmak mümkün.
Polonyalıların torunları
Köyün kuruluşu, 1842 yılına kadar uzanıyor. O yıl Polonya’nın Rusya, Prusya, Avusturya tarafından işgal edilip paylaşılmasından ardından Prens Adam Czartoryski, bu paylaşıma karşı çıkmış. Sürgünde bulunduğu Paris'te mücadele vermiş. 1856 yılında Türkiye Kırım Harbi'ne girme hazırlıklarındayken, Polonya'dan kaçan bu sivil ve askeri unsurlar Osmanlı ordusuyla beraber Kırım'a girmişler. Savaş sonrası Türk makamlarından alınan izinle de bugünkü Polonezköy'e yerleşmişler.
Polonezköy Mezarlığı
Polonezköy yolunun çatallaştığı yerde, etrafı çevrili, hafifçe aşağı süzülen eğimli alanda yer alıyor Polonezköy Mezarlığı. Burada Polonya için savaşanların yanı sıra, Polonyalı gezginlerin de kabirleri bulunuyor. Köylüler her yıl burada ölenleri anmak için tören yapıyorlar. Mehmet Sadık Paşa’nın eşi, Prens Halicka, Heinrich Albertall gibi birkaç ünlü de bu mezarlıkta gömülü.
Meryem Ana Kilisesi
Ihlamur ağaçlarının gölgesindeki kilise, ilk kurulduğu 1842 yılında Azize Anna ismiyle inşa edilmiş. 1914 yılına gelindiğinde ise Gzestochowalı Meryem Ana’ya vakfedilmiş. Kilisenin rahibi her cumartesi günü kilisede düzenlenen hafta sonu ayini için özel olarak İstanbul’dan geliyor. Cumartesi günleri dışında kilise kapalı.